"فريب"
فريب صريح بود و ساده
به انتظار دستهای موازی باران
ايستادن در مسير باد
کودکانه است
o
نه
سهمی از آب ما را نيست
خاک تشنه است!

نمی دونم اين وبلاگ رو ديدي يا نه
ايده قشنگی پشت اش خوابيده
يک دقيقه فرصت برای اينکه هرچی می خواهی
در مورد يک کلمه بنويسی؟!
امتحان کنيد...
http://www.oneword.com

"آستانه"
به ياد آر
که تنها مرگ واقعيت دارد
و تو
که بر آستان قلبم ايستاده ای
تنها
تنها
تنها
با مشتهايي گره کرده
به بزرگی رنجی که ديده ای
o
آری به ياد آر
تنها مرگ زندگی ست!

"تراژدی دست ها و بند"
رها با خويش
معلق و باژگون
در بازی چرخ وارِ
دست ها و بند
o
آه
ای بندبازِ خسته
تنها بند
آری بند توانست
بند بندِ وجودت را
در بند گيرد!

"با لبان ات"
با لبان ات زاده شدم
در فصولی خشک از بی قراری باران
با لبان ات زيسته ام
شبهايي سرد
در کشاکش لابه های ياس
با لبان ات مرده ام
در مسيری سخت
از ياوه های حسرت و ترديد
با تو من
با لبان ات
زيسته ام!

"و تو می گذری..."
ضربان قدم هايت
زيباترين سهم زمين
از سادگی عبور توست
o
... و تو می گذری وقتی که من نيستم!

* مکث که می کنی ،
مرغکان تنديس هياهويی شناورند
و تو ، صبور و ساده ثبت می شوی در امتداد آبي آب
o
پنجره در باد ،
شمعدانها خاموش ،
و نقش ات که سالهاست در خاطره طاقچه می خندد.
باد ياد تو را می خواند ،
و خانه در نبود ات
خالی ست!

"با من نگفتی..."
* با من نگفتی
حکايت صبر و سکوت
در مسير صعب فرسايش
با من نگفتي
از لاشه لاشه های غرور يغمازده ات
برگرده ی زمان
o
در شکوه خفته ات رازی است ...
با من نگفتی...!

● *"راه"
راه تعبير رد پای ساليانی دور
بی خويش و خسته ،
و خش خش خشکی برگهای پاييزی
o
نگاه می کنم
اين همه زرد ناگهان ،
جنجال زاغ ،
هاشور بيد بر حوصله تپه های دور...
o
ديری گذشته است از لحظه های من
راه بی تو
تعبير فاصله بود...!

” فاصله “

نيستی تا بگويم ات
ای دور
نيستی تا بگويم ات
ای دور ترين
نيستی تا بهار٬ نيستی تا زمين ٬ زندگی ٬ عشق...
نيستی تا من
تا من بگويمت:

” فاصله بيداد می کند! “

" تولد"
دوباره زاده شدن
در هياتی شگفت
نه بر باد و
نه از آب
o
تنها مگر
ايمان ساده ی دانه
به مهربانی خاک