* مکث که می کنی ،
مرغکان تنديس هياهويی شناورند
و تو ، صبور و ساده ثبت می شوی در امتداد آبي آب
o
پنجره در باد ،
شمعدانها خاموش ،
و نقش ات که سالهاست در خاطره طاقچه می خندد.
باد ياد تو را می خواند ،
و خانه در نبود ات
خالی ست!